Data publikacji : 2018-06-29

Kolegialne organy makroostrożnościowe w UE – analiza rozwiązań instytucjonalnych

Anna Dobrzańska



Abstrakt

Kolegialne organy makroostrożnościowe stanowią jeden z modeli instytucjonalnej organizacji polityki makroostrożnościowej. W Unii Europejskiej jest to rozwiązanie równie popularne, jak powierzenie polityki makroostrożnościowej wyłącznie bankowi centralnemu. Niemniej jednak ze względu na zróżnicowaną konstrukcję krajowej sieci bezpieczeństwa finansowego, kolegialne organy makroostrożnościowe także przyjmują różne formuły. W niniejszym artykule dokonano pogłębionej analizy 12 komitetów makroostrożnościowych występujących w krajach unijnych. Komitety takie stanowią dobry przykład współpracy instytucji sieci bezpieczeństwa finansowego na rzecz zapewnienia stabilnego i bezpiecznego systemu finansowego. Poszczególne instytucje łączą swoje zasoby, wiedzę, ekspertyzę i doświadczenie z różnych dziedzin i obszarów, co pozwala na lepszą identyfikację zagrożeń dla stabilności finansowej oraz podjęcie odpowiedniej reakcji. W artykule wskazano zarówno zalety, jak i słabości tego modelu instytucjonalnego.

Słowa kluczowe:

polityka makroostrożnościowa, organ makroostrożnościowy, komitet makroostrożnościowy, sieć bezpieczeństwa finansowego, stabilność finansowa



Szczegóły

Bibliografia

Statystyki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF

Zasady cytowania

Dobrzańska, A. . (2018). Kolegialne organy makroostrożnościowe w UE – analiza rozwiązań instytucjonalnych. Bezpieczny Bank, 70(1), 52–68. https://doi.org/10.26354/bb.3.1.70.2018

Wskaźniki altmetryczne


Cited by / Share


Redakcja czasopisma
ul. ks. Ignacego Jana Skorupki 4
00-546 Warszawa
email: redakcja@bfg.pl

O platformie:
Copyright 2019 by
OJS Support and Customization by LIBCOM
Platform & workfow by OJS/PKP